Sing Along
In de fysieke voorstelling Sing Along wordt gezocht naar verbroedering en bewondering. Wat kan ontstaan uit de onlosmakende en wederkerende worsteling tussen liefde en rouw? Hoe kan de een de ander helpen als beiden bevroren zijn in pijn? Waar mogen we elkaar aanraken? Hoe pakken we elkaar vast? Hoe kunnen we samen weer als jonge veulens galopperen? Geen enkel antwoord in deze dialoog is verzadigend. Hetgeen wat hun doet blijven zoeken is het vertrouwen in de ander.
Credits
Concept en regie Charles Pas Zakelijke leiding Ada de mol marketing Julia van der Veen productie Maartje Rijsman spel Melyn Chow en Pleuni Veen
concept en compositie Rint Mennes lichtontwerp Thomas Glorieux Met dank aan Misha Demoustier, Erik Gael, Eylül Fidan Akıncı, Peter Hendricks Productie: Stichting A Fully Coherent Plan, coproductie: Feikes Huis, Theater aan de Rijn, Kunstencentrum Nona, Over Het IJ
Ondersteund door Fonds Podiumkunsten, Gemeente Amsterdam.
Over Charles Pas
Charles Pas (Antwerpen, 1998/ Mime ATD 2020) is een Amsterdamse maker met Vlaamse schwung en internationale ambitie en potentie. Als speler ontwikkelt hij zich bij o.a. Julian Hetzel, Francesca Lazzeri, Char Li Chung en Sidi Larbi Cherkaoui. Na zijn afstuderen begint hij intensief met regisseren en blijft ook spelen in eigen werk, o.a de solo Victory Boogie Woogie (2022).
In 2020 ontvangt Charles de 3Package Deal van het AFK en in 2024 de PrixFintroPrijs voor opkomend talent in België. In 2022 richt hij samen met zakelijk leidster Ada de Mol van Otterloo Studio FCP op, een laagdrempelige ontwikkelplek voor jonge makers.
Charles combineert brandende noodzaak met daadkracht en leergierigheid. Hij smijt zich letterlijk en figuurlijk op de scène, heeft lak aan genre, beweegt zich naadloos tussen alle disciplines, met een urgentie die meteen tot in de tribune voelbaar is. De toeschouwer wordt zo onderdeel van een broze, zintuiglijke waarneming, die alleen op dat moment bestaat.
Charles Pas: "Ik creëer om te kunnen reflecteren op mijn leven en dat van degenen om mij heen. Met elementen uit onze werkelijkheid maak ik iets nieuws, zodat ik in mijn dramatische wereld de bestaande ruimtelijke en culturele grenzen kan tarten.”
“Niemand is geboren met gelijke kansen. Iedereen moet zijn eigen weg zoeken. Daar komt pijn en geluk bij kijken. Ik werk met (eigen) angst, trauma en ongelijkheid. Diep vanbinnen ben ik bang nooit echte verbinding met mijn medemens te vinden of door mijn eigen fouten iemand van wie ik houd te verliezen. Het maken van voorstellingen is mijn ultieme poging die angst te begrijpen. Ik hoop dat mensen – door te zien hoe erg alles kan worden – actief kunnen beslissen het goede te doen. Door te verbeelden wat ik verafschuw, stuur ik aan op hoop.”